JOB GEÏNTERVIEWD DOOR ANDRÉ VERMEULEN
JOB GEÏNTERVIEWD DOOR ANDRÉ VERMEULEN
JOB HENDRIKS | LEIDSCHENDAM
JOB HENDRIKS (1957), fotograaf, filmmaker & conceptueel ontwerper, heeft een lange carrière rond de Amsterdamse reclamewereld en de Randstad. Deze begon zo’n beetje tijdens zijn opleiding als fotograaf en ontwerper. Hij werkte daarnaast als fotolaborant bij het voormalige en toen bekende fotolab, Capi-Lux in Amsterdam. Hier lieten de grote namen hun films ontwikkelen en foto’s afdrukken. Kortom, alles volgens de ‘oude school’.
In ’97 met begon hij zijn eigen studio voor conceptuele vormgeving & fotografie. In die tijd waren het vooral de sponsored magazines en reisbrochures die voor het brood op de plank zorgden. Kortom, art direction, vormgeving waren ‘leading’. Echter de originele keuze om fotograaf te zijn, bleef de gemoederen bezig houden. Gevolg? De investering werd naast de Minolta’s en oude Rollei, Nikons met toebehoren. Job’s opleiding is de ‘oude school’, wat werken met films nog steeds een vanzelfsprekende keuze maakte.
Zo werd op het jaarlijks terugkerende 3-daagse North Sea Jazz Festival de tas volgepropt met Kodak T-Max 3200ASA films, welke qua gevoeligheid met het grootste gemak nog wat werden opgevoerd. De resultaten en rauwheid van deze films zijn eigenijk in zijn vrije werk altijd aan hem blijven kleven.
Na jaren werd de keuze gemaakt… Digitaal! Dat heeft best nog wel een ‘pijn’ gedaan. Want de tastbaarheid in digitale fotografie was zeker begin 2000 nog ver te zoeken. Inmiddels weet ook hij niet beter….
INSPIRATIEBRONNEN voor Job zijn: Ed van der Elsken, Paul Huf, Stanley Green, Gregory Crewdson en Anton Corbijn. Op het gebied van ontwerp voelt hij zich erg thuis in de denkwereld van Piet Zwart en stijlen van het Bauhaus Archive, David Bowie en Andy Warhol.
Sinds 10 jaar heeft Job zijn loopbaan behoorlijk uitgebreid. Zelf geeft hij het de schuld aan de recessie die rond 2008 begon. Magazines werden dunner of verdwenen. Tegelijkertijd werd het World Wide Web interessanter. Met zijn kennis vanuit fotografie en vormgeving was de stap naar film en ‘User Experience Design’ niet heel groot en dus snel gemaakt.
Inmiddels wordt Hendriks door diverse opdrachtgevers met regelmaat ingehuurd voor grote dynamische webprojecten waar fotografie en zijn films ‘leading’ in zijn. Hij heeft het geheel maar in de term van Beeldmarketeer gegoten. Dit alles onder het mom van zijn lijftekst:
“Communicatie kun je niet vastpakken, maar wel uitbeelden.
En dat is precies waar ik als Beeldmarketeer voor sta.
Ik beheers stuk voor stuk expertises als fotografie, film en grafisch (web)ontwerp,
die op zichzelf staan maar niet altijd zonder elkaar kunnen.
Ik verbind ze allemaal aan elkaar. Een logisch geheel, niks meer en niks minder.”
DE PORTRETTEN Altijd op zoek en blijft vragen! Hij heeft een obsessieve drang om te voelen wat zijn ‘modellen’ voelen. Misschien voor de hand liggend, maar de meeste van hen zijn geen makkelijke praters. Verhalen hoeven niet altijd even zwaar te zijn. De puurheid van een verhaal in beeld vertalen bepaalt wat het moet worden, zwart-wit worden of toch kleur….
URBEX De fotografie van de verlatenheid. Wanneer er een deur of hek op een kier staat, is dat voor Hendriks uitnodiging genoeg om zich toegang te verschaffen. Job vraagt zich dan af: “Wat heeft zich hier afgespeeld? Zwetende hardwerkende lijven hebben hier hun brood verdiend… Of zoals in oude huizen of hotels, waar mensen hebben geleefd in welke vorm dan ook. Vaak met als laatste getuige, het smoezelige doorrookte en afbladderende behang…. Ik kan er geen genoeg van krijgen.”
Een niet geheel onbelangrijke keuze is het gebruik van materiaal. “Ik fotografeer dan wel digitaal, maar ik wil het fundament en de puurheid van vroeger wel blijven voelen….” Alle foto’s zijn geprint op Hahnemühle Baryta, ofwel Barietpapier. Het was het eerste fotopapier waar die als 10-jarig ventje in de doka kennis mee maakte.” aldus Hendriks.
Werk van mijn laatste expositie op Duinzigt, Oegstgeest.
HANS
Generatie met verhalen die er toe doen. Het verhaal over zijn vader. Bizarre gelijkenissen met die van mijn moeder. Beiden Joods. Herkenbare herinneringen, vol van leegte en kilte. Toch heeft onze tocht een mooi einde. De twinkeling in zijn ogen verraadt het plezier, bij het zien van een onveranderd schoolplein. Daar, waar hij als 5-jarig mannetje speelde.
KEES
Kees de visser. Een vroegere overbuurman met verhalen. Verhalen die je niet verwacht. Kees de visser, de oud-commando als de rust zelve.
CHRISTOPHER
Het is in onze ogen het ‘vrolijke’ land van de Jamaica Rumbonen. Maar wanneer je even niet oplet, word je er voor niets omgelegd. In Jamaica houd je je geaardheid voor je. Dat betekent keuzes maken. Voor Christopher is dat Nederland geworden. De rekening? Minimaal drie AZC’s! Eenmaal gevestigd, vertrok de vriend van Chris. Inclusief inboedel, inclusief de tandenborstel van Chris. Toen werd het wel even heel erg koud in dit kikkerland.
FELIPE IGNACIO
Felipe komt uit Mexico. Ook hij heeft zijn verhaal. Zijn keuze voor een ander land is niet geforceerd. De zeecontainer waar hij omheen kijkt, is slechts een symbool. Symbool van grote afstand om zonder bloedverwanten hier te leven. Felipe is afgestudeerd aan het Amsterdams Conservatorium.
JOB
Soms moet je ook beleven wat de ander beleeft. Niet achter, maar juist voor de lens. Het kijken en zoeken naar de grenzen van het licht.
BOB
Ik ben niets, ik ben theater van de waarheid. Toneelspelen in het dagelijks leven is liegen. Je beter voordoen dan je bent. Toneelspelen op het toneel is de waarheid laten zien.
HOTEL HUBERT – Pont de Menat – Frankrijk
De slilte, de geur van opdrogend vocht. Het afbladderende behang, dat alles heeft gezien. Hotelgasten, vertegenwoordigers, vrachtwagenchauffeurs. Stelletjes die vreemd gaan. Maar ook de locals die hier elke avond kwamen. Ik fotografeer alles wat maar interessant kan zijn. Ook de al jaren onbelopen trap wordt vastgelegd. Slechts mijn voetsporen blijven achter.
GROOTSTE STEENKOOLWASSERIJ van Europa – Montceau Les Mines
Het werkende leven van de transportband is ruim ten einde. Miljarden kilo’s kolen zijn hier getransporteerd naar de oven. Imiddels overwoekert door begroeiing. De natuur zal winnen, langzaam maar zeker.
GROOTSTE STEENKOOLWASSERIJ van Europa – Montceau Les Mines
Soms is het pad wat je hier bewandelt wel heel wankel. Hier loop je niet alleen, maar minimaal met zijn tweeën. Langzaam verdwijnt de fabriek onder haar eigen erosie. Hoeveel handen hebben deze afsluiter vastgepakt. En hoeveel keer is deze open en dichtgedraaid.
OURADOUR SUR GLANE
Hier word je stil. Wanneer je door je oogharen kijkt, zie je misschien wel kinderen spelen. Volwassen lopen, werken, bezig zijn met het gewone alledaagse leven. En dan opeens….. FILM OURADOUR
CONTACT MET JOB
Misschien lijkt dit veel. Dat valt dus wel mee, aangezien beeld en audio verdomd dicht bij elkaar liggen.
Goed, waarvoor mag je mij inhuren? Een mooie bedrijfs-shoot in documentairevorm. Een bedrijfsfilm maken doe ik ook graag. Maar bovenal een krachtig verhalend portret, zoals de voorbeelden hierboven. Samen op pad. Een halve of hele dag, van waaruit jouw diepere ‘ik’ in beeld komt. Jouw verhaal verteld in 1 foto of misschien wel serie. Zeg het maar, ik kom graag met je in gesprek.